ritme van de golven
meegesleurt op
het ritme van
de golven
bruisend
losbarstend
tegen de kades
woelig is mijn
hartsrust
meewarig
zoekende
aan de horizon
turende in de
vertes in
gedachtes
verzonken
tot in de
dieptes
van mijn
voelende
kern mijn
blanke ziel
mij afvragende
hoe zoiets moois
nou is ontstaan
de zee en de oceaan
Reacties op dit gedicht
| Grouwels Herman: | Maandag, april 14, 2003 22:27 |
| Bruisend.Toch ga je even kopje-onder. Meegesleurd en niet meegesleurt | |
| Anastacia: | Maandag, april 14, 2003 22:07 |
| weer eens zo verschrikkelijk mooi.Ik lees je steeds liever en liever groetjes |
|
| Herfstkind: | Maandag, april 14, 2003 19:43 |
| *klingelingeling* sorry mijn mond viel er open van.... woooouuuwww!!!! 0 0 |
|
| Erna Muermans: | Maandag, april 14, 2003 18:35 |
| mooi he...een prentje voor ons geschilderd groetjes erna |
|
| hadassah: | Maandag, april 14, 2003 15:38 |
| ik zie het helemaal voor me... prachtig.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: eddy daemen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2003 | ||
| Thema's: | ||