Gebroken woorden.
De spiegel reflecteerde,
miljoenen letters,
tot een dode zee,
aan zinloze zinnen,
geschreven ieder hart,
gesmeden van hard hout,
getekend voor het leven,
Het zijn de zwarte woorden,
eenvoudig gelogen,
de concequenties,
enkel een fractie weg,
van de toekomst,
die word verafschuwd,
Hij met de gebroken woorden,
van binnen gekerft voor eeuwig,
zijn hart gesluiert door het verleden,
zal de verradelijke zon verafschuwen,
tot de heerser van de dood,
hem heeft verlost van zijn daden,
Reacties op dit gedicht
| eddy daemen: | Dinsdag, april 15, 2003 19:32 |
| en de mijne evi zo mooi en zwaar | |
| free: | Dinsdag, april 15, 2003 19:28 |
| zwaar beladen gekwetstheid... op een prachtige manier verwoord, een verteltrant naar m'n hart.... liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2003 | ||
| Thema's: | ||