kolkende waterstromen
kolkende waterstromen
dansen onder de brug
lantaarntjes deinen op de wind
heb net een strijd verloren
de rode roos nog in mijn hand
godvergeten, het is balen
ze zag me staan en wist het
de deur werd dichtgeslagen
de dreun voel ik nog in me lijf
tranen van verdriet laat ik gaan
-de liefde van me leven-
heeft geen oren naar me
de rode roos laat ik vallen
op de kolkende waterstromen
voorover gebogen op de rand
van de oude getrouwe brug
m'n hart weent intense tranen
ze had me hart gestolen
en vergeten doe ik haar nimmer niet
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Woensdag, april 30, 2003 06:48 |
| kmoest 'm nog us ff lezen! | |
| Laurens Windig: | Zaterdag, april 19, 2003 18:29 |
| Hier ben ik ff stil van en voel het in mijn strot! Er zit een ontiegelijke emotionele lading in dit gevoelswerk. Het grijpt mij in ieder geval aan. | |
| Jeffry: | Vrijdag, april 18, 2003 00:44 |
| Oei, die is mooi Rep! ;-) | |
| Lifeje: | Vrijdag, april 18, 2003 00:25 |
| zo goed geschreven, betrapte me erop dat ik je ook daar zag staan, voorover gebogen.... |
|
| Iejoor: | Vrijdag, april 18, 2003 00:18 |
| Schitterend, en toch zo droef... Liefs, veel liefs. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2003 | ||
| Thema's: | ||