De weg naar geluk
De weg naar geluk
De deining van de zee,
tilt me op en neemt me mee.
Ik kijk totdat ik een lichtstraaltje vind.
Dan ziet 't zwart voor m'n ogen, ik word door de zon verblind.
Zoekend naar de warmte van de zon,
Dans ik zorgeloos over het water.
Dit is het moment waar het allemaal begon.
Geen rekening houden met wat er nog gebeuren kon.
Grote golven brengen je op mooi hoogtes,
maar ook in diepe dalen.
Wees sterk en blijf je eigen koers bepalen.
De zon lokt je met de warmte die hij geeft
en het mooie felle licht wat hij uitstraalt.
Een droom waaruit je ontwaakt, beseffend dat je leeft...
De deining van de zee,
tilt me op en neemt me mee.
Ik kijk totdat ik een lichtstraaltje vind.
Dan ziet 't zwart voor m'n ogen, ik word door de zon verblind.
Zoekend naar de warmte van de zon,
Dans ik zorgeloos over het water.
Dit is het moment waar het allemaal begon.
Geen rekening houden met wat er nog gebeuren kon.
Grote golven brengen je op mooi hoogtes,
maar ook in diepe dalen.
Wees sterk en blijf je eigen koers bepalen.
De zon lokt je met de warmte die hij geeft
en het mooie felle licht wat hij uitstraalt.
Een droom waaruit je ontwaakt, beseffend dat je leeft...
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, april 19, 2003 21:37 |
| laat je het licht in je toe, het wordt tot een woord dat een ander aangezien tot een antwoord zoekt. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jantine de Man | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2003 | ||
| Thema's: | ||