Je laatste wens
Zittend
in deze geruisloze trein
voel ik het woelen,
ja, zelfs stormen
in m'n overvolle hoofd.
Probeer me te ontspannen
tracht tot rust te komen,
maar het lukt me niet
want ik denk aan jou
aan wat je mij had beloofd.
Maar blijkbaar kon je je niet verzetten
tegen die drang om heen te gaan.
Je greep naar het mes
en sneed erop los,
nu lig je daar, als volledig verdoofd.
De witte jassen deden alles wat ze konden
maar het was tevergeefs,
m'n lieve vriend.
Je laatste wens is uitgekomen,
je hebt jezelf van je leven beroofd.
Reacties op dit gedicht
| snottebel: | Zondag, juli 20, 2003 23:19 |
| pakkend gedicht... mooi geschreven |
|
| Loveme: | Woensdag, april 23, 2003 20:09 |
| Hey Evy, heel errug veel sterkte!!! xxxies Me |
|
| lovegirl: | Maandag, april 21, 2003 22:36 |
| door het verlies van mijn vader weet ik maar al te goed hoe je , je voeld schat heel veel sterkte, liefs. |
|
| *Sheren*: | Maandag, april 21, 2003 11:34 |
| Oei meisje toch.... Ik wens je heel veel sterkte! Houd je taai hè Liefs, Sharon |
|
| artemis: | Maandag, april 21, 2003 11:25 |
| meis toch, dat dat moest gebeuren ... ik weet hoe het voelt om iemand te verliezen ... ik wens je heel veel sterkte en je weet , ik ben er altijd voor je !!! liefs en dikke knuf, anneleen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evy* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2003 | ||
| Thema's: | ||