Dit gedicht is van een vriendin van mij, ik vond hem zo mooi dat ik gevraagd heb om hem te posten:
Troost
Als de tijd van verdriet mijn leven in komt,
Als het leven zijn tegenslagen aan mij toont,
Wil jij me dan helpen door er voor me te zijn?
Laat me huilen als ik dat wil,
Laat me lachen als ik dat kan,
Laat me boos zijn als ik dat nodig heb,
Laat me schreeuwen als het moet.
Help me om door deze tijd te komen,
Laat me mijn emoties tonen.
Voel je niet aangesproken door mijn verdriet.
Voel je niet aan gesproken door mijn woeden.
Voel je niet beanstigd door mijn schreeuw.
Laat me er gewoon maar zijn met alles wat ik voel.
Met alle tranen die er vloeien,
met al mijn angsten die me verstrikken.
Geef me de tijd om er door heen te gaan,
sla gewoon een arm om me heen en laat me niet alleen.