Oversteek
Het water kolkt woest
maar ik moet erdoor
tot mijn enkels in het water
voel de scherpe ondergrond
even doorzetten
en pijn hebben
al voor de helft nat
en spetten op mijn kleren
voeten omhoog en trappelen
kijk om me heen
nog steeds niet verder
de stroming trekt me onder
ik kan nog net iemand vastklampen
om me omhoog te trekken
ik kan nu verder
hij niet
het water gaat steeds wilder te keer
ik dreig kopje onder te gaan
mijn kracht vloeit mee met de stroom
ik zink
tot op de scherpe bodem
en kom de iemand tegen
die ik daarvoor had gebruikt
om mezelf te helpen
tevergeefs
Reacties op dit gedicht
| Wim Meeus: | Woensdag, april 23, 2003 00:26 |
| Kaas met gaten ... Zie de kaas en niet de gaten. XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: crazygirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2003 | ||
| Thema's: | ||