mijn tante
een tijd geleden was het zo ver
jij moest bezwijken door je ziekte
de ziekte die elk ander mens niet wenst
je had kanker en het was uitgezaait
ze konden je niet meer redden
ze deden wat ze konden
om jou in leven te houden
maar jammer genoeg is dat niet gelukt
je moet weten lieve tante
dat ik heel veel van jou hou
en alles aan je mis
en ik mis helemaal hoe lief jij was
daniel
jij moest bezwijken door je ziekte
de ziekte die elk ander mens niet wenst
je had kanker en het was uitgezaait
ze konden je niet meer redden
ze deden wat ze konden
om jou in leven te houden
maar jammer genoeg is dat niet gelukt
je moet weten lieve tante
dat ik heel veel van jou hou
en alles aan je mis
en ik mis helemaal hoe lief jij was
daniel
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Vrijdag, april 25, 2003 19:26 |
| het noodlot houdt geen rekening met de mensen waar je van houdt.....accepteren is altijd héél moeilijk.....hopelijk kan je het gemis omzetten in het koesteren van de mooie en lieve herinneringen,....... veel sterkte..... |
|
| Laurens Windig: | Vrijdag, april 25, 2003 14:08 |
| Heerlijk daniel om te zien hoeveel liefde een mens kan geven en nemen. Geweldig dat jij ter ere van haar dit hebt geschreven. Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe. Haar geest zal in jou blijven voortleven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: daniel veenendaal | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2003 | ||
| Thema's: | ||