pappa
.
pappa
pappa jij hoort voor mij er te zijn maar je bezogt mij alleen maar pijn!
waarom heb jij mij al die nare heringerinnen gebracht?
dit had ik nooit van jou verwacht!
je bent mij vergeten maar nu is mijn hart verleten.
en het doet pijn eigelijk ben ik nog maar heel klein
om in de steek te laten door jou
maar ja jij kiest voor je nieuwe vrouw
ik hou van jou omdat jij me vader bent die iegelijk niet goed ken!
je hebt me zoveel dingen belooft maar ik heb jou nooit geloofd.
pappa je wilt niet weten hoeveel ik van jou hou!
maar ja jij kiest voor je nieuwe vrouw!
maar voor mij besta je niet meer want het doet mij teveel zeer
pappa
pappa jij hoort voor mij er te zijn maar je bezogt mij alleen maar pijn!
waarom heb jij mij al die nare heringerinnen gebracht?
dit had ik nooit van jou verwacht!
je bent mij vergeten maar nu is mijn hart verleten.
en het doet pijn eigelijk ben ik nog maar heel klein
om in de steek te laten door jou
maar ja jij kiest voor je nieuwe vrouw
ik hou van jou omdat jij me vader bent die iegelijk niet goed ken!
je hebt me zoveel dingen belooft maar ik heb jou nooit geloofd.
pappa je wilt niet weten hoeveel ik van jou hou!
maar ja jij kiest voor je nieuwe vrouw!
maar voor mij besta je niet meer want het doet mij teveel zeer
Reacties op dit gedicht
| Sahra.: | Vrijdag, maart 02, 2001 13:25 |
| Hoi Chantal, Ik begreip best wat je bedoelt met niet kunnen bedanken, dat kan ik namelijk ook niet. Ik wou je gewoon aanmoedigen het te vergeten, helaas kan je dat niet. Ik ook niet hoor. Jij ik en nog vele anderen hebben niet gekozen om in zo'n situatie te leven. Maar we kunnen wel kiezen, om het later ander te doe toch? ps: ik heb geprobeerd je te mailen maar dat lukte niet omdat je een hotmail e-mail adres hebt of wat dan ook. Groetjes en veel liefs Sahra. |
|
| anne: | Woensdag, februari 28, 2001 15:53 |
| het is een heel mooi gedicht, ik zie mijn vader gelukkig nog om de twee weken maar ik geloof best dat jij het moeilijk heb dat je eigen vader je verliet voor een andere vrouw en zijn beloftes nooit nakwam. Ik leef met je. | |
| Harrie: | Vrijdag, februari 09, 2001 17:40 |
| Kom op Chantal, ik ben mijn vader 5 jaar geleden verloren aan een hartaanval, jij kunt je vader nog zien als je wilt, dat kan ik niet meer. Tuurlijk is het rot dat je vader je in de steek laat, dat is iets wat ik niet kan zeggen, maar jij hebt je vader nog, probeer de band tussen jouw en je vader te verbeteren doormiddel van een goed gesprek! Erg veel sterkte!!! Groetjes, Harrie |
|
| Sahra.: | Vrijdag, februari 09, 2001 15:04 |
| Ik heb je reactie op mijn gedicht gelezen, en nu ook die van jou. Ik weet nu wat jij bedoelt met het zelfde meemaken. Ik ben van marokkaanse afkomst en mijn vader heeft twee vrouwen. Dat kon je niet afleiden uit mijn gedicht, dat bewijst wel dat de zelfde gevoelens niet uit de zelfde situatie hoeven te komen. Ik zit in een gecompliseerde situatie niet alleen mijn vader die twee vrouwen heeft, maar ook allemaal halfzussen en gewone zussen een half broer etc. Dan mijn stiefmoeder en mijn eigen moe | |
Over dit gedicht
| Auteur: chantal | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||