vreemd , in angst alleen...
Ik hoor hoe de
voetstap stopt
op de trede voor m'n deur.
Zal ik de pas herkennen? Of de geur?
De lach,
die door de trappenhal schalt,
rustgevend 'de jouwe' heten?
Of zal het me beangstigen,
een stem zijn,
die ik niet kon weten?
Zal het enkel de rust erkennen
of de stilte doen groeien?
De kolen van mijn
angst doen gloeien?
...
Sluit mijn ogen
zodat ik geen gezichten zie
achter het gordijn.
In wezen blijf ik
een kind, te klein.
Hoor je wat ik
tot donkere muren zeg?
"Verlicht mijn raam.
Zeg mijn naam."
Mijn woorden sterven weg...
Reacties op dit gedicht
| Armand Manoochehry: | Woensdag, mei 07, 2003 20:57 |
vreemde, hele mooie stijl |
|
| victor ruhlmann: | Donderdag, mei 01, 2003 20:50 |
| Aangrijpend mooi.De stilte is een boodschap maar je woorden zijn sterker. | |
| bunnie: | Dinsdag, april 29, 2003 17:08 |
| ....."zucht"..... heel mooi... echte klasse... veel liefs bun |
|
| *Sheren*: | Dinsdag, april 29, 2003 11:35 |
| Wat een goed gedicht zeg! Prachtig, magnifique!! ( hoe je het ook schrijven mag hihi ) Liefs, Sharon |
|
| Erna Muermans: | Dinsdag, april 29, 2003 10:57 |
| wat een prachtig gedicht is dit lani eenzaamheid de angst en het verlangen zo mooi weergegeven stil word ik hiervan liefs Erna |
|
| free: | Dinsdag, april 29, 2003 10:30 |
| schitterend! geef je de eenzaamheid weer verlangend en bang voor de warmte, de liefde moeilijk ding;angst... een heerlijke woordkeus lani liefs free |
|
| charly: | Dinsdag, april 29, 2003 09:30 |
| Het is misschien niet de bedoeling geweest, maar ik vind het een ructgevend gedicht. Mooi geschreven. |
|
| Laurens Windig: | Dinsdag, april 29, 2003 09:18 |
| Indrukwekkende woordenschat! | |
Over dit gedicht
| Auteur: lani | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2003 | ||
| Thema's: | ||