Gewetenloos.
Toen eenmaal een schaap over de dam was,
volgenden kuddes wolven gernadeloos,
verminkte een levensdroom deze te pril,
om zonder ervaring weer op te bouwen,
hoe de ochtendraad ook kraaide,
de dagen lusteloos verstreken,
onder het oog van de maan,
wachtend op een blik van de zon,
de wereld had haar keerpunt gevonden,
Geen medish drankje, ingestraalt water,
de bloeddorstigheid van menselijk haat,
laat een geur van verspilde liefde achter,
met dank aan de gewetenloze.
Reacties op dit gedicht
| Jessy: | Zaterdag, mei 03, 2003 18:37 |
| Zo'n mooie woorden, dit heet talent!!! | |
| koelemij,harold: | Dinsdag, april 29, 2003 21:24 |
| een aardig jomanda gehalte hihi foei har |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2003 | ||
| Thema's: | ||