verdronken
verdronken in het verdriet
drijf ik mee met mijn tranen
droefheid om wat mij verliet
de stroming voert mij mee
draaikolken trekken mij tot
het diepste punt van de zee
de zee heeft mij gevangen
uitgeput vecht ik tegen het
diepe gevoel van verlangen
naar jou mijn kind.
drijf ik mee met mijn tranen
droefheid om wat mij verliet
de stroming voert mij mee
draaikolken trekken mij tot
het diepste punt van de zee
de zee heeft mij gevangen
uitgeput vecht ik tegen het
diepe gevoel van verlangen
naar jou mijn kind.
Reacties op dit gedicht
| marina vdb: | Donderdag, mei 01, 2003 01:19 |
| zeer mooi, *Marina* |
|
| Allan: | Woensdag, april 30, 2003 13:08 |
| Heel ontroerend! | |
| Hans Winter: | Woensdag, april 30, 2003 12:33 |
| was je een leven gevende binnenzee, besloten om je kind, buiten ben je klein als hij de beker drinkend die hij te nemen kreeg. groetje, hans |
|
| Emotions: | Woensdag, april 30, 2003 10:32 |
| ontzettend mooi!! Echt.. |
|
| eddy daemen: | Woensdag, april 30, 2003 09:07 |
| mooi zeg de linda ...zo mooi .. | |
Over dit gedicht
| Auteur: schrijfveertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2003 | ||
| Thema's: | ||