Aan de voet van de boom
Aan de voet van de boom
Voel zo’n verstilling
Een niet te bevatten weemoed
Zwerend schuim op de wonde
Dat alsmaar verder broedt
Projecties van talenten die
We ons toeschrijven, bedekken
De oppervlakkigheid en zijn
Het poeder voor het juk dat we meedragen
Stappen met ingenomen kracht in
Drijvend zand en met getrokken nek
Geef ik mijn woorden…, Welke hogere
intelligentie schept mijn weg die ik moet volgen?
Voel zo’n verstilling
Een niet te bevatten weemoed
Zwerend schuim op de wonde
Dat alsmaar verder broedt
Projecties van talenten die
We ons toeschrijven, bedekken
De oppervlakkigheid en zijn
Het poeder voor het juk dat we meedragen
Stappen met ingenomen kracht in
Drijvend zand en met getrokken nek
Geef ik mijn woorden…, Welke hogere
intelligentie schept mijn weg die ik moet volgen?
Reacties op dit gedicht
| gunther vandenberghe: | Zaterdag, maart 03, 2012 12:42 |
| het is een heel mooie gedicht gunther gr magda | |
| charly: | Zondag, mei 04, 2003 22:55 |
| Heel schoon, maar als ik even mag mierenneuken (mag het niet, dan doe ik het toch): laatste zin: 'de weg' i.p.v. 'mijn weg' had vlotter en krachtiger geweest. Genoeg gezaagd, knap anyway. |
|
| koelemij,harold: | Zondag, mei 04, 2003 21:09 |
| bof baf beng har tussen 2 grootheden in da toch echt hoog en zeer intelligent sjappo beiden har |
|
| Laurens Windig: | Zondag, mei 04, 2003 19:36 |
| Jaja Gunther, mooi geformuleerd met treffende metaforen. En wat die hogere intelligentie betreft, waarom zou je die najagen als jezelf weet te bereiken wat in je macht ligt? | |
Over dit gedicht
| Auteur: gunther vandenberghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||