Hoop
Mijn ogen zijn als twee vuurbollen,
wazig, ... mijn hoop is vaag.
Een traan brandt zich een weg
langs mijn wang, mijn lippen
tot ijn kin waar hij nog even
blijf hangen, en dan ...
hij laat los ... alle hoop is
verdwenen.
wazig, ... mijn hoop is vaag.
Een traan brandt zich een weg
langs mijn wang, mijn lippen
tot ijn kin waar hij nog even
blijf hangen, en dan ...
hij laat los ... alle hoop is
verdwenen.
Reacties op dit gedicht
| sarenia: | Zondag, februari 11, 2007 22:08 |
| wat een super mooi gedicht!:) |
|
| Annabel: | Dinsdag, mei 30, 2006 11:51 |
| Mooi, ik herken t meid. | |
| Steven H.: | Donderdag, juni 14, 2001 22:02 |
| Vreemd toch,niet...? Dat zo'n mooi gedicht geen reacties heeft gekregen... Ik heb een aantal van je gedichten gelezen, enne ze zijn erg goed. Wel, keep up the good work |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kim Pollet | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||