ik was vergeten
het brood te waarderen
het vlees en bloed
de botten waren anders
andere substantie, niet die van mezelf
het goedje dat mijn naam prijkt
verdient de wijn niet meer
te goddelijk voor de schaamte die mij hult
ik was vergeten
de ochtend te waarderen
de bomen en zon
het is anders sinds die dag
met schaakstukken werd gesmeten
niet zoals eerst, voorzichtige woede
maar begeleidt met angst
voor de toekomst, de schaakmat
ik was vergeten
hoe te leven
met mijzelf op de achtergrond
de tranen te verbannen uit het zout
het dansen was anders
in de ochtend tot avond
vermeed ik het lied
dat jij zong
Vergeef me.
| victor ruhlmann: | Zondag, mei 11, 2003 18:40 |
| Droevig mooi. | |
| charly: | Donderdag, mei 08, 2003 20:14 |
| Triest, maar o zo, O ZO, prachtig. Kus voor lieve soes. |
|
| wijnand....: | Donderdag, mei 08, 2003 18:45 |
| jouw vergeten we niet trouwens een prachtige titel mooi gedicht |
|
| Auteur: aseos | ||
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||