Herinneringen
Herinneringen
Boca Table
Curacao
Mijn rustpunt in stil genieten
elke keer opnieuw bezoek
ik dit stille wonder
1995
De 2 jongsten mee genomen
Slenterend genietend op de rots
oppassen, kijkend waar je loopt
de zeebodem is omhoog gekomen
en koraal is de ondergrond
De oceaan slaat hard
tegen de kant omhoog
en waaiert uit over de
rots in een regenboog
Het zoute water laat zijn sporen
goed zichtbaar achter
als wit kristal
Yvo vraagt mij
'wat is dat mam"
"zout"
antwoord ik
en leg het uit
Gewapend met die kennis
stapt ze af op haar "grote zus"
"Meu weet je wat dat witte is"
Het meisje kijkt
je ziet haar denken
ze heeft maar
één herkenbaarheid
en antwoord vragend
Sneeuw
?
Herinneringen
Reacties op dit gedicht
| Herfstkind: | Dinsdag, mei 13, 2003 18:20 |
| ach ja... zo mooi als ze nog klein zijn... en cucacao... hmmn om van te dromen... hou die herinneringen vast! liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lifeje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||