SOFIE
Het is bijna nacht
en ik durf er niet aan denken
een brief of een gedicht te schrijven
voor een bekende onbekende.
Het waren zachte zomers meisje,
ik ben jouw ogen gewoon,
jij kent mijn angsten
en mijn grootste lafheid :
ik liet je gaan.
Een andere keer misschien
in een ander leven allicht,
een andere vrouw,
altijd was er iets anders
dat me de vrouw van mijn leven
deed verliezen.
en ik durf er niet aan denken
een brief of een gedicht te schrijven
voor een bekende onbekende.
Het waren zachte zomers meisje,
ik ben jouw ogen gewoon,
jij kent mijn angsten
en mijn grootste lafheid :
ik liet je gaan.
Een andere keer misschien
in een ander leven allicht,
een andere vrouw,
altijd was er iets anders
dat me de vrouw van mijn leven
deed verliezen.
Reacties op dit gedicht
| Sophie: | Dinsdag, februari 13, 2001 20:34 |
| ik las het gedichtje gewoon omdat ik ook Sophie noem. Maar infeite heb ik hetzelfde mee gemaakt als wat jij zegt in je gedicht. | |
Over dit gedicht
| Auteur: XAVIER | 
|
|
| Gecontroleerd door: frozen.... | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||