Straat zonder einde
straat van toen
leek zo lang
mijn ogen zijn gegroeidleven van toen
leek hetzelfde
maar blijkt zo kort
| Erna Muermans: | Donderdag, mei 15, 2003 19:52 |
| Laurens opgepast dit soort denken geeft aan dat je ouder wordt (lees oud) prachtig weergegeven liefs erna |
|
| Margaritha: | Donderdag, mei 15, 2003 18:44 |
| Als je leeft en sterft op je sterfbed dan was je leven lang.....als je leeft en sterft lang voor je sterfbed dan was je leven kort...;-)) | |
| Roger Bamps: | Donderdag, mei 15, 2003 17:47 |
| Als ik terugdenk aan mijn jeugd, dan kan ik het mij nog levendig voorstellen. Groetjes, Roger Bamps. |
|
| Caroline Maas: | Donderdag, mei 15, 2003 17:31 |
| Simpele waarheid, maar zo is het. Het perspectief verandert. Mooi verwoord! Liefs, Caroline |
|
| friedel: | Donderdag, mei 15, 2003 16:09 |
| Al blijkt het leven nog zo kort te zijn, blijf ervan genieten! is een prachtig gedicht. |
|
| free: | Donderdag, mei 15, 2003 13:13 |
| als je kind bent lijkt alles kleiner maar dat besef je later pas.... liefs free |
|
| Thecool: | Donderdag, mei 15, 2003 12:44 |
| leven we in een dop of doppen we in het leven nostalgisch word het woord weergegeven sjappo Lau |
|
| Auteur: Laurens Windig | ||
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||