Ik wist ...
Ik wist ...
Ik wist dat dit kon gebeuren
Nu moet ik niet zo treuren
Ik wist dat dit kon zo lopen
Ik moest maar niet zo hopen
Gedane beloftes zomaar ineesn verbroken
In mijn gedachten begint het nu te spoken
Hoe moet ik nu verder gaan
Heel eenzaam blijven staan
Mijn liefde voor jou is grenzeloos
Mijn verdriet is nu zo hopeloos
Mijn trouw voor jou is onvoorwaardelijk
Mijn hulp voor jou is onuitputtelijk
Laat me nu niet alleen in die kou
Je weet heel goed dat ik van je hou
Breek niet af wat we opbouwden samen
We komen er wel weer doorheen samen
Ik wist dat dit kon gebeuren
Nu moet ik niet zo treuren
Ik wist dat dit kon zo lopen
Ik moest maar niet zo hopen
Gedane beloftes zomaar ineesn verbroken
In mijn gedachten begint het nu te spoken
Hoe moet ik nu verder gaan
Heel eenzaam blijven staan
Mijn liefde voor jou is grenzeloos
Mijn verdriet is nu zo hopeloos
Mijn trouw voor jou is onvoorwaardelijk
Mijn hulp voor jou is onuitputtelijk
Laat me nu niet alleen in die kou
Je weet heel goed dat ik van je hou
Breek niet af wat we opbouwden samen
We komen er wel weer doorheen samen
Reacties op dit gedicht
| Truike: | Zondag, mei 18, 2003 12:19 |
| alleen zul je nooit zijn want ik zal er altijd vooor je zijn!! -xXx- | |
| gbolink: | Zaterdag, mei 17, 2003 21:28 |
| lieve nickske, probeer de draad weer op te pakken is makkelijker gezegd dan gedaan,maar het is nu even donker,maar het licht komt er weer aan. als het niet meer wil,jij voelde het aankomen dan is het misschien beter zo,op dit moment nog erg hard gezegd maar de tijd zal toch een deel van de wonden helen. het wordt altijd weer licht maar nu het donker is moet jij niet bij de pakken neer gaan zitten,zoek afleiding ontspanning even moeilijk om de stap te zetten,maar als de eerste stap ge |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nickske | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||