Een plek
Kon ik nu maar men ogen sluiten…
En wakker worden op een plek ver van hier,
Een plek waar de tijd stilstaat,
Waar de vogels fluiten,
De wind blaast,
En er enkel rust heerst.
Een plek waar jij en ik samen door de zon verwarmd worden,
Waar niemand ons kan storen,
En waar we doen wat we willen.
Een plek die enkel in dromen voorkomt,
Een plek vol verlangen,
Vol tederheid,
Vol liefde
Een plek,
Enkel voor jou,
En voor mij.
En wakker worden op een plek ver van hier,
Een plek waar de tijd stilstaat,
Waar de vogels fluiten,
De wind blaast,
En er enkel rust heerst.
Een plek waar jij en ik samen door de zon verwarmd worden,
Waar niemand ons kan storen,
En waar we doen wat we willen.
Een plek die enkel in dromen voorkomt,
Een plek vol verlangen,
Vol tederheid,
Vol liefde
Een plek,
Enkel voor jou,
En voor mij.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, mei 20, 2003 01:56 |
| heb je lief, word je doorkliefd, plaats zul je vinden waar beminnen je verbeelding vast laat gaan. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Poetica | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||