Zo had ik je nog niet ontmoet,
zo wit, zo breekbaar uitgespreid:
een bloem van sneeuw die zich neer-
vlijt op bladeren, in najaarslicht.
Ik heb je lief om dat gezicht
maar haat het geuren van
de tijd, die elk woord maakt
tot een eeuwig onvoltooid gedicht.
| waterval: | Zaterdag, mei 24, 2003 23:28 |
| prachtig....!! | |
| Diablo: | Zaterdag, mei 24, 2003 21:34 |
| Zo nog 1 graag! ;) | |
| lani: | Zaterdag, mei 24, 2003 18:50 |
| dit is poëzie! x-x-x |
|
| margot: | Zaterdag, mei 24, 2003 17:50 |
| helder als kristal...knap!!! liefs,margot |
|
| MayadeBij: | Zaterdag, mei 24, 2003 14:58 |
| Lord have Mercy; haha; wat 1 pracht! (en waarrrrr blijft dat zijden servet om het zout uit te wissen?) | |
| Jacobs Ivan: | Zaterdag, mei 24, 2003 11:50 |
| prachtig !! | |
| PeterdB: | Zaterdag, mei 24, 2003 01:24 |
| Knap geschreven | |
| Auteur: Theo van de Wetering | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||