Het borduurwerkje van ‘smoeder

Steekje voor steekje
Draad voor draad
Kleur na kleur
Dat is het borduurwerk van ons moeder.

Kijkend naar haar leven, dat is een borduurwerk op zich.
Lichte kleuren voor de mooie dagen
De donkere kleuren voor de verdrietige dagen.
Maar al die verschillende kleuren die ze heeft gebruikt,
Spreken voor zichzelf.

Haar liefde voor ons, staat voor rood.
Haar optimisme, misschien voor geel.
Haar lach, misschien voor oranje.

Maar nu
de dood,
die staat normaal voor zwart.
Maar dat is niet wat ze zou willen

Een kleuren palet zou dit moeten zijn
En ieder neemt daarvan zijn eigen kleur.

Een borduurwerk van kleuren zou ik willen maken
Alle kleuren voor haar eigen regenboog.
De wind waarin ik haar zou weten, wordt blauw
De lach waarin ik haar zou horen, wordt rose
De tranen om het gemis worden parelmoer, doorschijnend,
Zodat ik haar toch nog kan blijven zien, zoals ze was.

De dood is geen afscheid
Pas als ik al die kleuren ben vergeten.

Dan pas is dood zwart.


05/07-02-2003 Sluus