zo mooi is stilte stil
het is stil
de leegte hult haar zwijgen
in stemmig donkerzwart
doorbroken door het lichten
van koud
verhelderd glas
zit ik
alleen
in zacht
verward berusten
doorploegd mijn stem
wat ik niet hoor
zonder een klank
in toon te missen
zonder het kleinst
bemerkte spoor
het lachen
wat geweest is
de stoel die afdruk draagt
de klok die zonder tellen
de regelmaat
weer vraagt
in jou
te dromen
waar je nu bent
in waar ik
wezen wil
in de liefde
die jij loslaat
zo mooi is stilte
stil
de leegte hult haar zwijgen
in stemmig donkerzwart
doorbroken door het lichten
van koud
verhelderd glas
zit ik
alleen
in zacht
verward berusten
doorploegd mijn stem
wat ik niet hoor
zonder een klank
in toon te missen
zonder het kleinst
bemerkte spoor
het lachen
wat geweest is
de stoel die afdruk draagt
de klok die zonder tellen
de regelmaat
weer vraagt
in jou
te dromen
waar je nu bent
in waar ik
wezen wil
in de liefde
die jij loslaat
zo mooi is stilte
stil
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Maandag, mei 26, 2003 02:57 |
| héél héél erg mooi...... | |
| Sheena: | Zondag, mei 25, 2003 22:38 |
| het is, het was, het blijft idd .. beeldschoon, met een glimlach gelezen .... Sheena |
|
| MayadeBij: | Zondag, mei 25, 2003 21:13 |
| t blijft mooi; | |
| MayadeBij: | Zondag, mei 25, 2003 20:59 |
| 1 hectare papavers voor deze dichter, prachtig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||