aan zij die onze zorgers zijn
als ik mijn ogen dicht doe
fluistert ze me zacht slaapwel toe
als ik huil, tranen van verdriet
is zij diegene die me ziet
als ik lach, mijn tanden bloot
mag ik bij haar op schoot
als ik schrik van mijn onbekende ik
zorgt zij ervoor dat ik me niet verstik
als ik energiek wordt van pure sensatie
benadert ze me met stijl en volle gratie
zucht ik zachtjes een onuitgesproken woord
zal zij de enige zijn die het hoort
zij weten voor me te zorgen
ik houd ze warm geborgen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jodium | 
|
|
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||