verloren
Verdronken in een zee
Van verwarring en pijn
Opgeslokt door een leegte
Die er altijd zal zijn
Verloren in mijn gedachten
met verdriet aan mijn zij
Voor eeuwig verdwaald
Help me, maak me vrij
Van verwarring en pijn
Opgeslokt door een leegte
Die er altijd zal zijn
Verloren in mijn gedachten
met verdriet aan mijn zij
Voor eeuwig verdwaald
Help me, maak me vrij
Reacties op dit gedicht
| Anton van Amerongen: | Donderdag, mei 29, 2003 23:36 |
| Jammer eigenlijk, dat trieste gedichten de mooiste zijn... blijkbaar moet je diepe ellende voelen om de juiste woorden te vinden. Vrijmaken kan ik je niet, wel sterkte wensen. Anton |
|
| Robin: | Donderdag, mei 29, 2003 21:57 |
| Heel mooi verwoord. En Annemieke moest ik kunnen zou ik je de vrijheid willen geven maar dit is iets die e zelf moet ontdekken. Je zal er nog zo tevreden mee zijn. Robin |
|
| promise: | Donderdag, mei 29, 2003 20:14 |
| mooi!! idd, je haalt de gedachten uit me ziel ... kus sterkte, xxx |
|
| Carline: | Donderdag, mei 29, 2003 18:17 |
| Prachtig verwoord!Ik zou het zelf nooit zo goed hebben gedaan...Ik maak net hetzelfde door!Véél sterkte... knufzzz xxxCarline |
|
| *deboobed*: | Donderdag, mei 29, 2003 18:00 |
| Heel mooi verwoord...sterkte!Toch nie de Annemie die ik ken?Maja...dada xdebox | |
| xavion: | Donderdag, mei 29, 2003 17:07 |
| Erg mooi geschreven...liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke... | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||