Wachten....

Jij bent die ene naar wie ik verlang.
Als ik je zie gaat er een golf van vreugde door me heen,
dan hoop ik dat je me ziet en dat je hetzelfde voor mij voel.
Zo denk ik al jaren lang.

Op een moment moet het er toch van komen.
Dat ik je vertel over al die jaren dat ik zoveel voor jevoel. En dat ik al zolang op je wacht en over die dromen.

Dromen met jou er in. Zoals het zou moeten zijn.
Maar dan zie ik je weer met een ander, had ik je het nou maar verteld.
En weer je zo wordt ik keer op keer gekwetst en dat doet echt vreselijk pijn.

Met deze gedachten, denk ik er nog even over na.
Maar op de een of andere manier zegt mijn hart toch ..
Dat ik nog even moet wachten..