Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
eenzame nachten
De maan
die hem vannacht zo mysterieus had beschenen
leek vandaag
voorgoed te zijn verdwenen
net als de jongen
die ook verdween zodra de dag aanbrak
verdween de maan
dagelijks met alle gemak
niet wetend
of ik de jongen ooit nog terug zal zien
voel ik me geketend
aan de onzekerheid van het weerzien
maar de maan
die liet mij 's nachts nooit alleen
die kwam altijd weer terug
terwijl de jongen steeds weer verdween
Reacties op dit gedicht
xmeisjex vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
*Angeline*
:
Maandag, juni 02, 2003 22:00
Mooi geschreven zeg!
Liefs,
Angeline
Over dit gedicht
Auteur:
xmeisjex
Gecontroleerd door:
260580
Gepubliceerd op:
02 juni 2003
Thema's:
[JIJ]
[Onzekerheid]
[Eenzaamheid]