's Avonds denk ik heel anders over de dingen dan overdag...
Dan zou ik alles terug willen goed maken
Al moet ik doorvoor alle schuld op mij nemen
Ik hou nog altijd zielsveel van jou
Maar als je zo tegen mij doet probeer ik dat weg te stoppen


Maar 's morgens, als ik weer helder kan nadenken
Kan het me allemaal niet meer schelen
Dan mag je naar de maan lopen!
Ontploffen!!


Maar dat gevoel dat ik 's avonds heb komt steeds vroeger en vroeger...
Dan zou ik zo naar je toe kunnen lopen en je een knuffel van je welste geven...
Spons erover!
Over alles wat ik ooit verkeerd deed
Maar ik weet wel dat jij er anders over denkt...


Als ik nu zou beginnen te wenen zou ik echt niet meer kunnen stoppen denk ik...

Ik wil eens met je praten
En dan wil ik dat je alles zegt wat je dwarszit
Zo kan het toch niet meer verder?
Dat zie je zelf toch ook...