Toeschouwer
dan kwakt de noot op de balk
en bonkt het ritme luid
zang weeft zich soepel
doorheen harde tellen
en maakt reliëf in de jonge huid
ontneemt de zucht,
houdt adem in,
klaart de lucht
dan stoot de tik in slagen door
en zoekt de zang versterking, KooR!
in golven maken klanken spel
geopende monden
wederom kippevel
dan smeult de bas
een laatste dreun
en ebt het koor
een eigen weg
een tot op nu ingehouden
zucht
een klap
en
OORVERDOVEND APPLAUS
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jodium | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||