Houden van...
Dat mooie moment.
Ooit ontmoete ik haar op 13 maart
ik stond daar wat verlegen voor haar.
Een beeld van een vrouw
tegen wie ik alles zeggen wou.
Wiju kletsten gans de nacht
daarbij onstsprong een nieuwe kans.
Nu na zovele jaren
van pijn en liefdevolle gebaren
Hebben wij elkaar om op te fleuren
en niet om over elkaars gemoed te zeuren.
Ooit dachten wij om te trouwen
maar hadden geen tijd wij moesten bouwen.
Nu zijn we ouder en wijzer geworden
en trouwen vandaag zonder zorgen.
Mag ik dan aan iedereen laten weten
VALENTIJN kan ik nooit vergeten.
Zij geeft ook aan alles gedacht
en geeft ze mij een kind dat zij verwacht.
Mogen allen zo gelukkig leven
door elkaars liefde te delen.
Ik verwacht geen luchtkastelen
enkel een kindje om mee te spelen.
Laat het lijken op mijn vrouw
Daardoor weet ik waarom ik VANDAAG trouw.
'K trouw niet voor kerk en oppermacht
maar voor mijn vrouw en wat zij verwacht.
Donaat.
Reacties op dit gedicht
| sandy: | Donderdag, februari 15, 2001 19:17 |
| Een dikke profiçiaat Donaat voor jou je vrouw en je kindje dat je nog lang en gelukkig bij elkaar moogt zijn je gedichten raaken mij diep sandy xxx |
|
| Firebolt: | Woensdag, februari 14, 2001 19:16 |
| Wat een heerlijk gedicht..... | |
| marian: | Woensdag, februari 14, 2001 12:38 |
| proficiat..kleine vlaming...... | |
| car: | Woensdag, februari 14, 2001 10:58 |
| wat leuk donaat... veel gelukwensen .voor jullie.en ook voor de kleine... liefs car |
|
Over dit gedicht
| Auteur: donaat naeyaert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||