mijn hart breekt in twee
Woede en nog is woede,
slingert al de hele dag van hoog naar laag,
de zon mag op een meter van mijn neus hangen
met zijn vlammen van duizende meter lang,
dan heb ik nog het gevoel dat het een lampje is van 40 watt.
Eigen belangen en het stom gebazel van oud en jong,
niets is nog echt,
humor lijkt ver weg.
Het fenomeen van de eeuwige rust is onzin.
slingert al de hele dag van hoog naar laag,
de zon mag op een meter van mijn neus hangen
met zijn vlammen van duizende meter lang,
dan heb ik nog het gevoel dat het een lampje is van 40 watt.
Eigen belangen en het stom gebazel van oud en jong,
niets is nog echt,
humor lijkt ver weg.
Het fenomeen van de eeuwige rust is onzin.
Reacties op dit gedicht
| free: | Dinsdag, juni 17, 2003 08:28 |
| als de persoon dichtbij staat is de eeuwige rust meestal onzin niemand wil iemand verliezen kwaadheid is normaal je humor komt wel weer terug....straks sterkte! liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zap | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||