Je schoffelde al vele dagen
triest was het aanblik van de tuin
waar was hij, waar zat hij
kon hij wel zonder zijn pa en ma
Zelf zijn potje eten koken
of deed iemand anders dat voor hem
zelf,nou ja zelf zijn kleren strijken
dat kon hij toch niet
Dat deed zij toch altijd
net zoals zijn kleren wassen
eigenlijk was het wel vreemd dat hij
nog maar amper zelfstandig kon leven
Vocht hij daar soms of kaarten
hij daar wat met zijn vrienden
zijn tekeningen,zijn beeldhouwwerkjes
ze misten ze zo,
Het waren zulke mooie juweeltjes
ach ze zouden haar de tijd wel doen
vergeten dat hij er niet was,
wat leek hij veel op haar
Zoals hij lachte,de kuiltjes in zijn wangen
en dat kleine wipneusje wat maakte dat
hem onweerstaanbaar
Ach ze moest hem maar loslaten
terugkomen zou hij toch niet
dat vernam ze uit de brief die ze gisteren ontving
mevrouw uw zoon is gestorven,we willen hem
overmorgen begraven als u het goed vindt
michris: | Woensdag, juni 18, 2003 22:39 |
Ik sluit me helemaal bij de woorden van free aan...prachtige kleine verhaaltjes....uit het leven opgepikt...de zin en onzin van alle dag... michris |
|
Cammeke: | Woensdag, juni 18, 2003 14:37 |
Wow. Kga volledig akkoord met wat hieronder is gezegd. Heb nx toe te voegen. Kuzzz,Carmen |
|
lani: | Woensdag, juni 18, 2003 09:12 |
harder dan de oorlog zelf lijkt zo'n brief... keihard! x-x-x |
|
free: | Woensdag, juni 18, 2003 08:44 |
prachtig wijnand jouw kleine verhaaltjes!! je bent zo veelzijdig als de pest ;) 23 bladzijden X 50 gedichten zijn er 1250 (onder deze naam) het zijn er heeel veel wijnand....Chappo!! liefs free |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 18 juni 2003 | ||
Thema's: |