rozen
mijn leven gaat niet over rozen
daar heb ik zelf niet voor gekozen
het verleden legt een grote druk op mij
en het heden maakt me eigelijk heel blij
kinderen en een man wat wil ik nog meer
waarom leg ik het verleden gewoon niet naast me neer
mijn man sleept mij er al 15 jaar door
en daar ben ik hem heel dankbaar voor
maar ik ben ook bang hoe ik er uit zal komen
ben ik dan nog steeds het meisje van zijn dromen
moet afwachten de tijd zal het leren
het verleden zal zich dan niet meer tegen me keren
daar heb ik zelf niet voor gekozen
het verleden legt een grote druk op mij
en het heden maakt me eigelijk heel blij
kinderen en een man wat wil ik nog meer
waarom leg ik het verleden gewoon niet naast me neer
mijn man sleept mij er al 15 jaar door
en daar ben ik hem heel dankbaar voor
maar ik ben ook bang hoe ik er uit zal komen
ben ik dan nog steeds het meisje van zijn dromen
moet afwachten de tijd zal het leren
het verleden zal zich dan niet meer tegen me keren
Reacties op dit gedicht
| bertie: | Donderdag, september 06, 2001 13:28 |
| veel mensen worden gemaakt door hun verleden maar probeer er van te maken wat je er van maken kan !!!mooi gedicht met veel gevoel | |
| Erna45: | Vrijdag, augustus 24, 2001 01:11 |
| Weet precies wat je bedoeld en voelt. Sterkte ermee in je verdere leven. | |
| margret Termaat: | Vrijdag, februari 16, 2001 10:01 |
| hi M7. Mooi gedicht, erg ontroerend, en door knokken he, je red het wel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: m7 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||