hongerstaking
het zal een gillen wezen
en zet het op een lopen
een drafje en sneller sjezen
en het mag niet zijn
van struikelen
de blokken verspreid
een omgevallen toren
er rest nu geen tijd
het zal een gillen wezen
zoals het vallen me kraakt
'k moet het trage vrezen
de honger heeft me hard gemaakt
het trekt mijn geest en lijf uiteen
inname en slikken gestaakt
'k honger naar een leegte
maar blijf wel op de been
...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jodium | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||