je bent er niet meer
Je bent er niet meer
Als ik je roep
Dan blijft het stil
Geen antwoord, geen gehoor
Een teken van leven is al wat ik wil
Ik roep je naam aldoor
Als ik mijn hand uitstrek
Om jou aan te raken
Je te strelen, in je haar te krioelen
Om je slaap weg te kussen bij het ontwaken
Dan kan ik enkel de leegte voelen
Je bent er niet meer
Hoe hard ik ook gil
Hoe ver ik ook uitstrek naar… niets
De stilte spreekt, het blijft muisstil
Ik mis je, dat betekent toch iets?
Janny 2003
Reacties op dit gedicht
| Little butterfly: | Zaterdag, juni 21, 2003 13:17 |
| Mooi... ik hoop dat het terug goed komt. Sterkte & liefs |
|
| lovegirl: | Donderdag, juni 19, 2003 10:27 |
| mooi geschreven misschien komt het nog goed liefs lovegirl. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Janny | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||