een bankje in het park
Ik zag je toen wel zitten
Je lange benen op de bank
En de laatste avondschitter:
in je haar zonsondergang
Ik kon me niet bedwingen
Zag het kloppen van je hart
Met ver-strekkende gevolgen
Werd de wereld voor jou zwart
Ik zag je toen wel zitten
Met mijn vingers rond je keel
En mozaïeken schoonheid
Druppelt op mijn handen neer
Je lange benen op de bank
En de laatste avondschitter:
in je haar zonsondergang
Ik kon me niet bedwingen
Zag het kloppen van je hart
Met ver-strekkende gevolgen
Werd de wereld voor jou zwart
Ik zag je toen wel zitten
Met mijn vingers rond je keel
En mozaïeken schoonheid
Druppelt op mijn handen neer
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Maandag, april 18, 2011 02:54 |
| tof | |
| Lina Cornelis: | Dinsdag, juni 24, 2003 13:30 |
| What ?? Ksnappet ni ... *schaamt zich* Greetz Lillith |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lorelei meerling | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||