Het spijt me
Ongelukkig en verward
Alleen en onbegrepen
Een traan over mijn wang
Mijn ogen dichtgeknepen
Gesloten voor de waarheid
De pijn breekt mijn hart
Mijn hoofd is een leegte
Alles is zwart
Vlagen van herinneringen
Het doet me zeer
Je handen over mijn lichaam
Vluchten kan niet meer
Touw snijdt in mijn polsen
In je hand het mes
Het zorgt dat ik zwijg
Tot alles over is
Het lijkt een eeuwigheid
Al duurt het maar even
Nog steeds is er die angst
Getekent voor het leven
Wat heb ik jou gedaan
Dat je mij dit doet
Wat is de zonde
Waarvoor ik boeten moet
Het spijt me
Alleen en onbegrepen
Een traan over mijn wang
Mijn ogen dichtgeknepen
Gesloten voor de waarheid
De pijn breekt mijn hart
Mijn hoofd is een leegte
Alles is zwart
Vlagen van herinneringen
Het doet me zeer
Je handen over mijn lichaam
Vluchten kan niet meer
Touw snijdt in mijn polsen
In je hand het mes
Het zorgt dat ik zwijg
Tot alles over is
Het lijkt een eeuwigheid
Al duurt het maar even
Nog steeds is er die angst
Getekent voor het leven
Wat heb ik jou gedaan
Dat je mij dit doet
Wat is de zonde
Waarvoor ik boeten moet
Het spijt me
Reacties op dit gedicht
| *Julie*: | Maandag, juni 23, 2003 21:16 |
| Hier wordt ik toch even stil van hoor, veel sterkte! Julie |
|
| Caroline van Geel: | Maandag, juni 23, 2003 20:49 |
| Echt een mooi gedicht, precies de schrijfstijl die ik waardeer. Caro | |
Over dit gedicht
| Auteur: Tuomas_addicted | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2003 | ||
| Thema's: | ||