Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Lijden En Dood
een gat
met vier muren
zo glad als een spiegel
ik hang daar
aan het randje
laat ik me los
val ik te pletter
ik sta helemaal alleen
langzaam glijd ik weg
de diepte in
ik glij tot het laatste stukje
ik hoor anderen kreunen
ik reuk verrotte lichamen
dit wil ik niet
ik probeer te klauteren
weer omhoog
maar het lukt me niet
mijn handen zijn verschroeid
mijn lichaam is vermoeid
ik probeer het nog een keer
maar de kracht heb ik niet meer
en ik glij weg
in de eindeloze diepte.....
Over dit gedicht
Auteur:
sophie
Gecontroleerd door:
bevertje
Gepubliceerd op:
01 januari 1970
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Dood]
[]