Verloren...
Ik hield van jou,
Jij hield van mij!
Gevoelens zijn trouw,
Maar niet zomaar voorbij…
Met zachte woorden herhaal ik de eerste lijn…
Een fluisterend woordje waarop ik wacht.
Maar hoe kunnen woorden weten,
Wat er van hen word verwacht…
Hoe hoort de ziel,
Wanneer het hart breekt?
Hoe kijken m’n ogen
Als ze zien dat jij ontbreekt
Hoe verloren zijn m’n gedachten,
Als ik tranen laat om jou…
Herinneringen proberen pijn te verzachten,
Van het verdriet waar ik om rouw…
Reacties op dit gedicht
| snoepje: | Zondag, augustus 24, 2003 19:25 |
| heel triest,mooi geschreven zo zou ik het niet gedaan hebben! je haalt de woorden uit het diepe !!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lieveke_5 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||