Waarom dat ongeluk?!
Waarom dat ongeluk?!
Het lot had bepaald dat je niet meer mocht leven,
al zou ik je nog alles willen geven.
De laatste kus,
De laaste glimlach,
Als dat allemaal nog 1x mag.
Dan zou ik met jou dood proberen om te gaan.
Om weer op mijn beide benen op de grond te staan.
Tussen alle tranen door die ik laat,
krijg ik van mijn vrienden wat raad.
Maar vergeten doe ik je nooit,
maar er mee leven wel...ooit
============================================================
Dit gedicht heb ik voor een vriendin geschreven.. Ze heeft iemand dierbaars verloren
Het lot had bepaald dat je niet meer mocht leven,
al zou ik je nog alles willen geven.
De laatste kus,
De laaste glimlach,
Als dat allemaal nog 1x mag.
Dan zou ik met jou dood proberen om te gaan.
Om weer op mijn beide benen op de grond te staan.
Tussen alle tranen door die ik laat,
krijg ik van mijn vrienden wat raad.
Maar vergeten doe ik je nooit,
maar er mee leven wel...ooit
============================================================
Dit gedicht heb ik voor een vriendin geschreven.. Ze heeft iemand dierbaars verloren
Reacties op dit gedicht
| Nobody at all: | Maandag, december 01, 2003 16:09 |
| Lieffie.. Dankewel voor dit.. Echt heel erg lief van je!! Dankwel, voor alles Hou van jou..!! *HUG* |
|
| Jet van keken: | Zondag, juli 20, 2003 15:13 |
| Dit is heel lief van je, en hij is heel mooi. Ooit zal ze er mee leren leven, dat kost tijd. Sterkte Liefs Jet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hate myself | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||