Onbegrip en verdriet
Mijn tranen stromen
Hoe kan dit zo ineens
Waarom op deze manier
We waren 2 handen 1 buik
Er ging geen week voorbij
Dat we elkaar niet zagen
Bijna geen dag zonder telefoontje
Nu is alles eg, voorbij
Ik zie je af en toe en je zeurt
Over alles wat ik doe zeur je
En ik begrijpt het niet
Ik spreek je niet meer
Als IK niet bel
Je pakt nooit de telefoon
Om te vragen hoe het is
Belangrijke dingen interreseren je niet
Niet als het goed met me gaat
Maar als ik een fout maak
Dan hoor ik je wel
Want dan moet ik alles anders doen
En ga ik door de mangel
En waarom? waarom ben ik nu niet genoeg?
Mijn zusje lijk je ineens niet meer
Ineens een verre kennis...
En ik weet niet waarom
Ik tast in het duister
Terwijl mijn tranen stromen...
23-07-03
annie24: | Zaterdag, augustus 14, 2004 18:49 |
Ja erg vervelend dat het contact verwaterd. Misschien kun je haar vragen waarom ze zo doet. Het zou kunnen dat ze gewoon behoefte heeft aan wat ruimte voor haarzelf. Sterkte, ik hoop dat het goed komt!!! groetjes, an |
|
Paul Willems (Quikkie): | Donderdag, juli 24, 2003 14:47 |
Ik zag je naam weer Benjamin en dacht fijn je weer eens te zien maar dan dit versje het verdriet het onbegrip, ik hoop dat het toch wer goed komt gr paul |
|
chloe de bruyn: | Donderdag, juli 24, 2003 12:49 |
zo is het bij mijn man begonnen en nu ,ziet hij haar nooit meer ,ze koos voor zichzelf en voelde zich meer dan hem,patty | |
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 23 juli 2003 | ||
Thema's: |