Een kus van de roos
Een kus van de roos
Het zachte verraderlijke verpakt in het rood
De doorns gevormd aan de steel van de bloem
Venijn in de blaadjes, groen als het gras
De zeemzoete geur bedwelmt het verstand
De verleiding te groot om de roos te negeren
Verlangen naar liefde, dat beetje passie
Streelzachte lippen die snakken naar aanraking
Rood van het likkend vuur op de monden
Een kus van de roos, in de gevlochten tuin
Onder lichtblauwe hemelgewelven
Groene kleurpaletten in de hoge wilgen
Ben je lichtelijk gevangen in een sprookje
Reacties op dit gedicht
| darkmind: | Zondag, augustus 17, 2003 15:13 |
| en lotte doet het weer proficiat meisje lieve groeten, ikke |
|
| tim balthazar: | Woensdag, juli 30, 2003 21:43 |
| heeel mooie groetjes |
|
| green eyes !: | Woensdag, juli 30, 2003 19:17 |
| wat heerlijk om dit te lezen, zo mooi verwoord, en een roos is de beste bloem om de liefde te bezegelen, liefs & knuffie marina |
|
| wil melker: | Woensdag, juli 30, 2003 17:24 |
| Het sprookje heeft de zon in je ogen gevangen. Mooi lenore,' Heerlijke sfeer liefs wil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lenore | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||