donkere weg
schaduw kromt zijn koude vingers
om dit van zijn bekleding ontroofde pad
schimmen verdrinken in hun evenbeelden
en de meeste planten zijn reeds verzwakt
sterke kruinen sloegen hun zon verloren
het zijn bodygaurds van de nacht
ze krommen de hoofden bijeen
en smeden nog wat angsten
plassen happen in mijn voeten
en trachten me met armen van modder
vast te houden en op te peuzelen
enkel kraaien zijn in deze nesten thuis
met schor geslepen stembanden zijn ze
op een paar bevende oren uit
maar aan het eind fluistert licht me reeds toe
om dit van zijn bekleding ontroofde pad
schimmen verdrinken in hun evenbeelden
en de meeste planten zijn reeds verzwakt
sterke kruinen sloegen hun zon verloren
het zijn bodygaurds van de nacht
ze krommen de hoofden bijeen
en smeden nog wat angsten
plassen happen in mijn voeten
en trachten me met armen van modder
vast te houden en op te peuzelen
enkel kraaien zijn in deze nesten thuis
met schor geslepen stembanden zijn ze
op een paar bevende oren uit
maar aan het eind fluistert licht me reeds toe
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Donderdag, juli 31, 2003 04:06 |
| al bibberend gelezen......;-))) héél mooi... liefs,... van waterval~~~ |
|
| lani: | Woensdag, juli 30, 2003 20:44 |
| 't blijft hoopvol tim!! liefs x-x-x |
|
| charly: | Woensdag, juli 30, 2003 20:06 |
| Can you see the light, at the end of the tunnel, I know I do, I know it's true. | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||