Mijn Ziel I
Mijn Ziel gekraakt, gelijk een noot
Reeds rottend van verdriet
Zo ligt hij, kwetsbaar en ontbloot;
Een schil beschermt hem niet
De liefde die 'k zou willen geven
Vervluchtigt voelbaar, als een gas
Ontstaan uit een bedorven leven
Dat eens zo zinvol was
Reacties op dit gedicht
| Evenstar21: | Vrijdag, september 26, 2003 20:59 |
| weer een plaatje....een triest plaatje, dat wel..kuzzzzz | |
| Jacobs Ivan: | Vrijdag, augustus 01, 2003 00:57 |
| mooi verwoord!! , maar nu zinvol is , laat het gedicht met zinvol is , maar openbloeien !!!!!! | |
| Tinne Verbeek: | Vrijdag, augustus 01, 2003 00:54 |
| Mooi... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hansie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||