De bittere smaak van eenzaamheid
als zilte zweetdruppels op je parelmoerenhuid
is geen deur meer
om aan te kloppen
zonder te horen
er is geen plaats meer in de stal
Als de geur van versgemaaid gras
prikkend in je rug bij het liggen
dromend, bladerenstarend
de hemel omhelzen
Als thuiskomen in
een dictatuur