Die ene ster...
In de donkere hemel zie ik een felle ster.
Het is o zover.
De stralen die ervan afspringen.
Willen in mijn lichaam dringen.
Ik kijk je aan met open ogen.
Het lijkt wel of ik erna toe word gezogen.
Nu voel ik me heel dichtbij.
De ster geeft kracht aan mij.
Eventjes was ik van de baan.
Door een andere ster die ervoor ging staan.
Ik moest weer zoeken.
In de juiste hoeken.
Maar nu heb ik je weer gevonden.
Ik wauw dat ermeer van die sterren bestonden.
Het is o zover.
De stralen die ervan afspringen.
Willen in mijn lichaam dringen.
Ik kijk je aan met open ogen.
Het lijkt wel of ik erna toe word gezogen.
Nu voel ik me heel dichtbij.
De ster geeft kracht aan mij.
Eventjes was ik van de baan.
Door een andere ster die ervoor ging staan.
Ik moest weer zoeken.
In de juiste hoeken.
Maar nu heb ik je weer gevonden.
Ik wauw dat ermeer van die sterren bestonden.
Reacties op dit gedicht
| karin jansen: | Dinsdag, februari 10, 2004 18:38 |
| als er meer van die sterren bestonden, dan is die ene ster ook niet meer zo speciaal toch? want er zijn er dan meer van ... juist als er maar 1 van is, valt het op ... maar goed, da's mijn mening ;-) heel mooi gedicht *is verbaasd dat er niet gereageert is* groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: izi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||