Vroeger kon ik me niet inbeelden dat het eens zo gemakkelijk zou gaan

Nu kan ik me niet voorstellen dat fietsen zo moeilijk is

"Ik zal je leren fietsen
Klim maar op je fietsen, zet je voeten op de trappers en vertrek maar!
Ja tuurlijk hou ik je vast
Je moet voor je kijken
Niet naar de grond
Wat doe je nu??
Je moet je draai een beetje groter nemen
En hou die fiets niet zo krampachtig vast!
Kijk voor je
Niet te snel!
Ik kan je bijna niet volgen
Kijk voor je!
Hoe vaak heb ik dat nu al gezegd?
Ja ik heb je vast
Fiets nu maar
Trek niet zo'n gezichten
Maar fiets toch door!
Als ik zo langzaam fiets val ik ook van m'n fiets
Hou je rug recht
Heb jij al ooit iemand krom op een fiets zien zitten?
Ga je die mensen omrijden??
Rinkel met je bel!
Jaaaaa ik heb je vast!!
In godsnaam hou je stuur niet zo krampachtig vast!
Neem je draai wat groter!!!!
Te laat
Zie je nu wat er van komt?
Je luistert ook niet naar me!
Ik ga je niet komen oprapen hoor
Sta maar op
Het is je eigen fout"

Als er zo iemand tegen mij deed als ik voor de eerste keer op een fiets zonder hulpwieltjes zat,
zou er geen tweede keer komen
Je verwijt hem toch de hele tijd?
Kan hij wel IETS goed doen?
Komaan hij fiets voor de eerste keer!
Geef hem wat tijd
Kon jij dadelijk fietsen?
Hebben ze met jouw ook zo weinig geduld gehad?
Wat denk je dat dat is?
Een kind
Ik schat hem ongeveer 5 jaar
voor het eerst op een fiets zonder hulpwieletjes
Voor het eerst met die fiets op de fietsroute
Hij moet aan honderd dingen gelijk denken
En dan loopt er nog iemand langs hem die hem voortdurend verwijt
Wat verwacht je nu eigenlijk van hem?
Dat jij hem op die fiets ging zetten en dat hij na 5 meter vertrokken was?
Dat je hem niet meer moest vasthouden?
Dat hij na 5 meter alleen kon fietsen??


Geduld is een schone deugd
Onthoud dat nu gewoon maar