Scheurend Monument
Een gevoel van diepere aard
Een plaats voorbij de stilte
Die het rumoer verkilt
Waar ogen van binnenuit
Volkomen zien
Een spiegel is voor
Ware natuur
Geweven spinsels
Vormen het gaas waarop
alter-ego’s de
Snaren stemmen
Stoffelijk denken legt valse
Knopen en doelen op
Misleidend hopen
Ik beitel mijn monument
De kunst die ik het heb
Opgedragen gelijk met de grond
Tot een pad waar licht en
Helder zicht het leven dicht
Een plaats voorbij de stilte
Die het rumoer verkilt
Waar ogen van binnenuit
Volkomen zien
Een spiegel is voor
Ware natuur
Geweven spinsels
Vormen het gaas waarop
alter-ego’s de
Snaren stemmen
Stoffelijk denken legt valse
Knopen en doelen op
Misleidend hopen
Ik beitel mijn monument
De kunst die ik het heb
Opgedragen gelijk met de grond
Tot een pad waar licht en
Helder zicht het leven dicht
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Dinsdag, augustus 12, 2003 21:00 |
| Geweven spinsels Vormen het gaas waarop alter-ego’s de Snaren stemmen Prachtig! |
|
| free: | Maandag, augustus 11, 2003 07:21 |
| diep...en heel mooi liefs free |
|
| aseos: | Zondag, augustus 10, 2003 18:38 |
| poezië tot in de puntjes. Kus soesa | |
| charly: | Zondag, augustus 10, 2003 13:19 |
| Je schrijft groots. Het klinkt haast heilig. Meesterlijk. | |
Over dit gedicht
| Auteur: gunther vandenberghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||