Het is tijd om de deur te sluiten
de voorstelling is voorbij
hij en zij hebben samen gewandeld
over het podium
De lichtjes branden al aan het begin
van de avond
vanuit een meertje steeg
een zwaan naar boven,prikkend
in die blauwe wolk
die hun laatst geschreven woorden bevatten
Kleine kroonjuweeltjes waren ze
die twee mensen die ik laatst nog zag
nu zijn ze al een tijdje verdwenen
achter spiegelglas
Hun aanwezigheid voelde ik nog maanden
schreef de muren vol met bloed
heel soms wanneer de echo van het bos weer roept
zie ik ze weer terug
die witte vleugels die me vroeger hebben beschermd