mijn pijn
zacht vluister ik jou naam
in de stilte om me heen
ik wil je vast houden maar het kan niet
voel me zo verdomt alleen
het gevoel wat in mijn hart zit
is een harde stekende pijn
't maakt niet uit waar je bent
ik wil gewoon bij jou zijn
één voor één vallen de tranen
die wenen om jou gemis
ontroostbaar loop ik verder
omdat mijn wens onberijkbaar is
06 aug 2003
Reacties op dit gedicht
| anne(14): | Zaterdag, augustus 23, 2003 14:01 |
| Heey meisiej Mooi gedicht, orr, ooit zal je wens wel in vervulling gaan, maar nu nog niet Je mag me me altijd mailen, he Dikke kus Anne |
|
| pricilla: | Dinsdag, augustus 19, 2003 22:00 |
| wouw zoow mooi geschreven en zo goed verwoord... ben dr stil van..... liefs pricil |
|
| THIERRY JONNAERT: | Dinsdag, augustus 19, 2003 21:41 |
| Je gedicht vertolkte de ware gevoelens... Je hartekreetjes bereikten ons land. Ik voel met je mee... Sterkte...en stop vooral niet met schrijven ! THIJO |
|
| *ratje*: | Dinsdag, augustus 19, 2003 21:18 |
| snik, met tranen in mn ogen gelezen... shula |
|
| carmén: | Dinsdag, augustus 19, 2003 20:12 |
| de pijn kan pas gestilt worden als het wordt aanvaard.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: davelonne | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||